वृक्ष
मलाई झाङिन देऊ,
नागबेली भई बढ्न देऊ,
मेरा हातगोडा फैलन देऊ,
अट्टहास हाँसो हाँस्न देऊ ।
मेरो स्वतन्त्रतालाई नथिच,
नरोक मलाई ।
नरोक मलाई, म निस्कन चाहन्छु,
ती झाङिएका रुखबाट रङ्गिन पात बनी ।
राता, पहेला र हरिया
मनमोहक पार्न चाहन्छु दृष्यरस बनी ।
फैलन चाहन्छु, सुभाष बनी ।
नरोक मलाई,
म फुट्न चाहन्छु, ती चल्ला बनी ।
संसार हेर्न चाहन्छु,भोग्न चाहन्छु ।
मलाई उडन देऊ ।
उडन देऊ मलाई,
निलो गगन एकपल्ट
म छुन चाहन्छु, चुम्न चाहन्छु।
मलाई संगित देऊ ।
संगित देऊ मलाई, म झुम्न चाहन्छु
मलाई प्रकृति देऊ, सास फेर्न चाहन्छु ।
अलौकिक आनन्दमा डुब्न चाहन्छु ।
बाच्न देऊ मलाई,
फैलन चाहन्छु, वृक्ष बनी ।
प्रकृतिमा रम्न देऊ मलाई,
लीन हुन चाहन्छु, इतिहास बनी ।
म जिउन चाहन्छु, परमात्मा बनी ।
मलाई बाच्न देऊ ।
--- डा. सूरज निरौला
--- वी.पी.को.स्वा.वि.प्र., धरान
